de hoogste tijd - Reisverslag uit Llanberis, Verenigd Koninkrijk van Denise Heemskerk - WaarBenJij.nu de hoogste tijd - Reisverslag uit Llanberis, Verenigd Koninkrijk van Denise Heemskerk - WaarBenJij.nu

de hoogste tijd

Door: denise

Blijf op de hoogte en volg Denise

04 Maart 2014 | Verenigd Koninkrijk, Llanberis

Het is alweer enige tijd geleden dat ik een reisverslag heb gemaakt..

Mijn stagedagen zijn niet echt heel bijzonder meer. Het wordt allemaal gewoon en soms zelf een beetje saai. Ik leer nog wel een hoop dingen maar ik vind het zeker niet erg dat het merendeel van mijn stage er alweer op zit.
Iedereen is hier echt heel aardig en ze gaan een feest voor mij organiseren net voordat ik weg ga. Echt super leuk.

Vorige week maandag ( 24 feb ) kwamen mijn ouders aan in LLanberis. En waar ik het meest naar uitzag was; om gewoon weer even Nederlands te praten.
Ze waren hier om 16.00, nadat ze waren ingecheckt, de koffers naar de kamer gebracht en daarna lekker wat gedronken in bar. Daarna naar de winkels gelopen in het dorp zelf. We besloten om de eerste avond in het restaurant van het hotel te eten. Het eten was niet slecht maar laten we zeggen; we zijn ondertussen beter gewend.
Na het eten nog even lekker een bakkie gedaan in de pub en daarna waren we het allemaal zat, dus om 22 uur lagen we erin.

Dinsdag;
Om 8.30 zaten we lekker relaxed aan het ontbijt. S'ochtends zijn we naaar Caernarfon gegaan, hebben het kasteel bezocht. En gelukkig voor bea, bestond dat uit heel veel trappen en hoge hoogtes.
Na het bezoek aan het kasteel was het hoog tijd voor een lekker kopje koffie. En het was ongelooflijk maar we vonden een Nederlands tentje. De eigenaresse is Nederlands en is hier ooit op stage gegaan, daar haar huidige man ontmoet en is nooit meer weg gegaan.
Daar heb ik echt de lekkerste koffie op, want die mensen hier weten echt niet wat lekkere koffie is.
Nadat we nog wat hadden rond gelopen hebben we de bus naar Bangor gepakt. Bangor is opzicht niet heel aan, ze hebben er een aantal winkels en een kerk en daar houd het wel mee op. Dus daar waren we vrij snel uitgekeken.
Nadat we een lunch hadden gescoord, zijn we terug gegaan naar ons hotel.
MIjn vader had wel weer even genoeg in de bus gezeten. Wat hier wel echt ideaal is, je kan gewoon tegen de buschauffeur zeggen, waar je eruit wilt en daar stopt hij dan ook.
Nadat we terug waren uit Caernarfon en Bangor, was het hoogtijd om wat cultureels te doen. We zijn naar de elektric mountain geweest.
In de jaren 80 hebben ze in een berg en elektrisiteitscentrale gebouwd. Jammer genoeg mochten we geen telefoons meenemen, dus we hebben geen foto's kunnen maken. Maar voor de liefhebbers, ik heb de film gekocht. Als ik terug ben, zal ik wel even een film avondje organiseren ;) !
Het was echt wel heel indrukwekkend om te zien maar ik was er halverwege wel klaar mee.
S' avonds hebben we lekker in de pub een biertje gedronken en lekker een hapje gegeten.

Woensdag
Het was vroeg dag want we zijn naar Chester gegaan. Ik vind persoonlijk Chester echt een hele leuke stad. Er is genoeg te zien en te doen.
Na een busreis van een uurtje en een trein reis van een uurtje, waren we eindelijk in Chester. Snel opzoek naar een tentje om koffie te drinken. Die was vrij snel gevonden, en daar heb ik overheerlijke chocoladetaart gegeten.
Ik ga de 24set met Noortje naar Chester en we hebben besloten dat we daar gaan high teaen, dus Noortje bij deze; daar gaan we chillen!!
Mijn vader was er snel klaar mee want zoals de meeste mannen, houd hij niet van in de stad slenteren en shoppen.
We hebben s'middags bij de beste fish and chips tent van Engeland, Fish and chips gegeten. De vis was echt heel lekker maar de patat was geen hoogtepuntje.
Om 16 uur gingen we weer richting de trein. En in de trein werd er besloten dat we de berg zouden gaan beklimmen. Het was zeker niet mijn idee..
We waren het allemaal zat toen we s'avonds weer aankwamen in het hotel. Nog even een serie gekeken en daarna was het tijd om te gaan slapen. We moesten allemaal top fit zijn voor de berg.

Donderdag.
Daar sta je uitgerust, in je sportieve outfit en je wandelschoenen, klaar voor je ontbijt. Na het ontbijt ben ik even snel met vaders naar de wasserette gelopen, dat kwam goed uit, kon ik even snel mijn wandelschoenen in lopen.
Woensdagavond heb ik lunchpakketen besteld en toen sprak ik Andrew, ik zei dat we Snowdon gingen beklimmnen de volgende dag. Zijn eerste reactie was; je lijkt wel gek. Hij vertelde mij, het eerste stuk is zwaar, dan klimt een makkelijk stuk en het laatste stuk tot de top is weer zwaar. Nou, dat beloofd veel goeds!
Nadat we Bea hadden opgehaald in het hotel, waren we er klaar voor. Daar gingen vol goede moed en met lunchpakketen, helemaal klaar om recht zo die gaat naar de top te lopen.
Het eerste stuk ging stijl omhoog en na elke bocht, zeiden we, we moeten er bijna zijn, het is echt niet ver meer. Na een uurtje lopen, konden we kiezen, recht door of links af. Bea ging op het bord kijken en zij dat het pad dicht was tijdens de winter. Oke, dan gaan we rechtdoor. Daar kwamen we er snel achter dat we beter links af hadden kunnen gaan. Dus wij overgesteken over het veld. Gelukkig konden via een trap over het spoor heen en na het spoor was er weer trap. Aan het einde moesten we nog even over een hekje heen klimmen en daar waren we dan eindelijk, op het juiste pad. Het uitzicht werd steeds mooier.
We hebben het gered tot aan het restaurant bijna op de top van de berg. Naar de top was het nog een uur, maar daar konden we niet komen omdat er teveel sneeuw lag. Gelukkig begonnen we daarna aan de afdaling.
Bijna onderaan de berg was een theehuis en daar zijn we dan ook gestopt, we waren wel toe aan een lekker bakkie. Het was net een museum, echt onwijs leuk en de eigenaar van het tentje was echt super leuk. We konden kiezen, thee of koffie en daarbij kregen we een eigen gemaakt plakje cake. ( beetje hoog begrafenisgehalte ;) ) Moeders maakte al snel vrienden met die man en en mocht het hele huis zien, terwijl vaders en ik lekker rustig aan ons bakkie zaten. Die man wist wel hoe hij een lekker bakkie koffie moet zetten.
Toen we weg gingen kreeg ik een love spoon, ik had er nog nooit van gehoord maar vind het echt super leuk. De lepel staat voor veel wijsheid en veel geluk in de liefde.
Toen was het tijd om verder te gaan, het laatste stuk van de berg afdalen en daarna de berg weer beklimmen bij het hotel. Mijn god, wat was ik blij dat ik er weer was.
Ik vond dat ik de berg moest gaan beklimmen voordat ik naar huis ga en ik ben ook blij dat ik het gedaan heb. Wel heel jammer dat ik de top niet heb gehaald maar misschien pak ik de berg trein nog wel voordat ik naar huis ga. ( en nee, de trein reed niet, toen wij de berg beklommen )
We hebben verder weinig meer uitgevoerd, lekker een serie gekeken, gegeten in de pub, foto's op facebook gezet en we hadden geluk want er kwam een mannenkoor zingen. Gelukkig waren ze allemaal in de 70 en niet zo heel goed meer bij stem, dus na 2 nummers was het hoog tijd om mijn vader uit zijn lijden te verlossen.

Vrijdag zijn we lekker laat gaan ontbijten en daarna was het alweer tijd om mijn ouders naar het station te brengen. Omdat me vader al zoveel in de trein en in de bus had gezeten, besloten we om een taxi te nemen. Nog gezellig koffie gedronken en daarna was het tijd om afscheid te nemen.

Het waren echt onwijze leuke dagen. Heb het heel erg naar mijn zin gehad en vond het echt super leuk dat ze er waren.
Nadat mijn ouders zijn geweest, heb ik echt heel veel zin om naar huis te gaan. Ik heb het echt nog wel naar mijn zin en de mensen zijn hier echt super aardig maar ik zie er echt naar uit om lekker bier te gaan drinken in de mug en me vrienden/familie weer te zien.

Vanaf afgelopen zaterdag weer lekker aan het werk. Morgen ben ik een dagje vrij en dan ga ik mijn spullen inpakken, want ik moet verhuizen voor een weekendje omdat het hele hotel is afgehuurd door studenten uit Amerika.
Dus ik slaap een in weekend in de 700. En tot heb ik daar allemaal maar erge verhalen overgehoord dus ik ben echt heel benieuwd.

Er zijn sinds zondag 2 studenten uit Frankrijk hier en zij spreken geen woord Engels, echt heel handig. Het meisje werkt in het restaurant en de jongen in de keuken. Ik vind het echt een beetje zielig worden want ze lopen hier heel de dag met een zielig gezicht rond en de jongen stond vanavond huilend aan de receptie omdat hij naar huis wilde.

En morgen ga ik ook praten met An ( deputy manager) over de voortgang van mijn stage, dus ik ben wel heel benieuwd.

Nou, ik ben er wel weer klaar mee en ik ben trouwens ook aan het werk.
Sorry alvast voor alle spel en schrijffouten!!

Groetjes

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Verenigd Koninkrijk, Llanberis

Denise

Actief sinds 26 Dec. 2013
Verslag gelezen: 206
Totaal aantal bezoekers 3350

Voorgaande reizen:

18 Januari 2014 - 12 April 2014

Mijn eerste reis

Landen bezocht: