werkdag 1 tot en met 5!!

Dag 1.
Om 15.00 uur begon mijn werkdag. Mijn dienst begon met een rondleiding achter de receptie.
Waar staat alles, waar dient alles voor en waar kan je alles vinden. Heel veel informatie, mijn eerste reactie was; dit ga ik nooit onthouden! De bedoeling was, dat ik tijdens eerste dienst, rustig mee zou kijken, hoe het werkt en wat ze zeggen.
Er waren meer dan 40 check-ins en die kwamen bijna allemaal tegelijk binnen, het is dan lastig om niks te doen. Ik even snel met Matt ( lees: Matthew) overlegd en op een papiertje geschreven wat ik tegen de gasten moest zeggen tijdens de check-in. Uiteindelijk heb ik alle sleutels klaar gelegd bij de juist check-in kaarten. En ondertussen had ik tijd om op te letten wat ze allemaal zeiden tegen te gasten en kon ik gelijk een praatje maken met de gasten.
In het begin vond de omschakeling naar Engels, echt een soort moeilijk. Er kwamen af en toe nog Nederlandse woorden tussendoor. Maar wat vaak met meer dingen zo is, je moet het gewoon doen en niet bang zijn om fouten te maken. Dus aan het einde van mijn shift zat het Engels er lekker in. De rest van mijn shift heb ik boekingen ingevoerd in het systeem, gasten een bevestigingsmail/brief gestuurd, kamer toegewezen aan de boekingen, rec cards ( check-in kaarten) geprint en mee gekeken met alle rapporten die geprint moeten worden en de dag- afsluiting.
Ik vond het echt super leuk, ik had eerlijk gezegd niet verwacht dat ik het werk achter de receptie zo leuk zou vinden.

Dag 2
Dag 2 begon om 9 uur, er waren heel veel boekingen binnen gekomen en die heb ik ingevoerd en gelijk meegekeken hoe het uitchecken werkt. Om 11 uur werden met heel het front office team in de vergaderzaal verwacht. We hadden een teambespreking en brandoefening.
De teambespreking begon met de standaard protocollen doornemen;
- Protocol voor inchecken
- Protocol voor dagelijkse verzorging en hoe je er uit moet zien achter de receptie
- Protocol voor het beantwoorden van de telefoon
Weten jullie, dat als je glimlacht aan de telefoon, dat je de gene die belt, dat kan horen?! Nou voor mij was het nieuw en ik heb er ook even om gelachen.
Bij de protocol voor dagelijkse verzorging werd er verteld dat je elke dag moet douchen en je tanden moet poetsen. ( zullen gemerkt hebben, dat ik niet gedoucht heb vanochtend ;) )
Gelijk maar even in de spiegel gekeken naar mijn tanden, hierdoor moest iedereen lachen en werd er verteld door Matt, dat deze opmerking niet voor mij bedoelt was. Maar voor wie dan wel? Ik durfde het niet te vragen. Maar goed betekend dat dan ook dat ik niet dagelijks mijn tanden hoeft te poetsen?!
Gelukkig gingen we snel verder naar de brandoefening. De evacuatie box werd op tafel gezet, ik werd al helemaal blij, nu kan het niet lang meer duren voordat ze die ongelooflijke lelijke gele hesjes uit gaan delen en we kunnen gaan beginnen. Maar er gebeurde niks.. Ik kreeg de vraag van Matt, je kan nog een ding meenemen voordat je het pand moet verlaten, wat neem je mee en denk er even over na en ik geef als tip, heel veel mensen moeten er iets aan hebben.
Het eerste waar ik moest denken was een fles wodka en ik kon ook gelijk aan niks anders denken.. Dus ik gaf als antwoord, je kan het misschien al raden; Ik ren naar de bar en pak een fles wodka mee.
Wederom werd er gelachen en tot mijn verbazing was mijn antwoord fout. Nog steeds vind ik nog steeds echt heel handig om een fles wodka mee te nemen, het helpt tegen de kou en als mensen lief zijn dan mogen ze echt wel een slokje van me. Dus uiteindelijk hebben er heel veel mensen wat aan, zelf na deze uitleg werd mijn antwoord niet goed gekeurd.
Ik had als antwoord moet geven; de evacuatie box. Ik had al gelijk gezien dat ik die niet in mijn eentje mee kan nemen. Volgens Matt moet die box zou gevuld zijn dat iemand hem in zijn eentje mee moet kunnen nemen. Ik gevraagd of hij hem even van tafel wilde tillen, dat ging hij wel even doen. Nou hij kreeg hem nog geen centimeter van de tafel af. Kijk; dat vind ik nou grappig.
Dus uiteindelijk besloten dat wodka ook goed was, als ook voor hem een fles gin mee zou nemen. Dat is dan afgesproken.
Toen werd aan de hand van een video uitgelegd wat je moet doen als je moet evacueren als er brand is. Het waren video’s opgenomen door de plaatselijke toneelvereniging en van die filmpjes waarvan ik het op me heupen krijg, dus ik had veel moeite om niet te lachen en mijn hoofd erbij te houden.
Na afloop van de filmpjes moesten we allemaal nadenken wat we zouden doen als jij aan het werkt bent en je moet gaan evacueren.
Niemand had er echt een antwoord op en keek een beetje om zich heen. Oké, dan begin ik wel. Ik zou Ann ( algemeen manager) en Matt ( front office manager) bellen en daarna gelijk de brandweer. Als Ann en Matt er zijn, dan zou ik een geel hesje aan doen, de lijst pakken waarop de gasten staan die in het hotel zijn, naar de bar gaan een fles wodka en gin pakken en het buiten alvast gezellig maken en wachten totdat ik er gasten naar buiten komen, die ik kan afvinken van de lijst.
Weer werd er gelachen, Matt vond het prima als ik die taak op mij zal nemen, om buiten mensen te verzamelen en het buiten te organiseren. Met als opmerking erbij, Denise volgt misschien niet het protocol maar ze doet wat. De rest zou dus niks doen en dan wordt het een chaos. Hoppa, die is binnen. Ik kreeg van Ann wel de opmerking dat ik de flessen drank, wel mee mocht nemen maar dat dat niet de hoogste prioriteit heeft en dat ik ze ook niet op mocht dronken waar de gasten bij zijn.
Oke, laten we eerlijk zijn, ik zou die flessen drank natuurlijk niet echt meenemen.
Ondertussen kwam Carwyn ( de barmanager) binnen lopen, om aan mij te laten zien, dat je die box wel kan tillen in je eentje. Ik zal even proberen uit te leggen hoe Carwyn eruit ziet; Hij een jaar of 28, hele sportieve jongen, gaat altijd op de fiets naar zijn werk, weet ik wel dat heel veel mensen dat doen, maar niet zoals hier met al die bergen die je hier hebt en als hij niet werkt, dan heeft hij denk ik geen verdere hobby’s dan naar de sportschool gaan. Die jongen heeft een spieren, daar wordt je bang van. De eerste keer toen ik hem zag in zijn strakke fietstenue, dacht ik oelala. Was ook maar goed dat ik stond, toen ik hem voor het eerst zag want anders was ik van mijn stoel afgegleden. ( grapje)
Hij kreeg inderdaad die box in zijn eentje opgetild. Nou, heel stoer jongen!
We hebben het evacueren niet geoefend, dat mag niet want dan moet ik er iemand van de brandweer bij zijn. De oefening was er omdat een paar dagen voordat ik arriveerde, het brandalarm af ging en iedereen moest ook het pand verlaten, en ze er toen achter kwamen dat de mensen die het werk waren, als een kip zonder kop rond liepen en niet wisten wat ze moesten doen.
Er was een overheerlijke lunch voor ons verzorgt en na lunch was er een bespreking over de gang van zaken en de punten uit de vorige vergadering.
Toen merkte ik wel, dat het in ieder bedrijf het zelfde is, het gezeur begon; de ene kreeg altijd de makkelijkste uren en de ander moest altijd in het weekend werken.
Na een hoop geouwehoer, vroeg Matt aan iedereen, is er verder niks, lopen jullie nergens tegen aan?
Iedereen zei; dat er verder niks was. ( hier kom ik later op terug) Oké, vergadering gesloten en we gingen weer terug aan het werk.
Ik moest nog 2 uurtjes aan het werk, en toen heb ik lekker op me gemakje, boekingen ingevoerd en bevestigingsbrieven gestuurd. Om 17 uur was, dag 2 ten einde. Na mijn dienst ben ik even een rondje gaan lopen maar al weer snel terug want het begon voor de verandering weer eens keihard te regenen.


Dag 3
Dag 3 begon om 15 uur. Toen ik aankwam, stond Matt bij de receptie. Ik zei; ik heb me vandaag gedoucht, heb een schone blouse en broek aan en me tanden gepoetst, mag ik zo achter de receptie? Er werd gelachen. Hij vroeg, is er een manier waarop het kan controleren of zal ik je geloven? Umh, daar stond ik dan met mijn mond vol tanden. Ik antwoorde dat ik dacht dat het niet te controleren was. Dus gewoon maar plaats genomen achter de receptie. Dag 3 was niet zo heel bijzonder. Lekker bezig geweest met boekingen invoeren, helpen met inchecken en bevestigingsbrieven sturen en een beetje praten met de gasten. Het was heel erg rustig dus ik mocht om 21.30 stoppen. Heel relaxed, had ik nog even de tijd om te internetten.



Dag 4
Dag 4 begon om 15 uur. Er waren geen bijzondere dingen die dag aan de hand. Dus ik heb lekker weer boekingen ingevoerd, en bevestigingsbrieven gestuurd en omdat het rustig was, kon ik in trainingsgedeelte van het reserveringsysteem/computersysteem, even rond kijken en alvast wat dingen oefenen. Matt kwam er even bijzitten om een praatje te maken, hoe het ging en of ik vragen heb. Aan het einde van de shift, heb ik weer meegelopen met de dag-afsluiting en om 23.00 uur werden we afgelost door de nachtportier

Dag 5
Dag 5 begon wederom om 15 uur. Toen ik aankwam had ik al het gevoel dat er iets aan de hand was. Andrew zei tegen mij, pas op voor Matt want hij is niet te genieten vandaag. Oké, ik heel voorzichtig naar achteren. Ik zei; hoi en vroeg of het goed ging. Matt antwoorde; mwah, kan beter. Oke, kan ik iets doen om je op te vrolijken. Matt zei; ik kan wel iets bedenken maar ik denk niet dat het van mijn vrouw mag. Oke, dan denk ik dat ik gewoon aan het werk ga.
Ging stiekem altijd een beetje mijn gay radar af, als ik Matt zag, maar goed hij heeft een vrouw en later kwam ik er achter dat hij ook 3 kinderen heeft. Dus ik denk inderdaad niet dat hij homo is, anders heeft hij zich er wel aardig overheen weten te zetten.
Maar goed, waarom was hij dan zo chagrijnig? Daar kwam ik snel achter. Andrew was net klaar ( hij had de eerste shift) en Qwyneth ( mijn collega voor de late dienst, even ter informatie, Qwyneth is een vrouw)
Zij kregen toch een uitbrander omdat er wel boekingen waren ingevoerd maar ze die boekingen geen kamer hadden toegewezen. Dus nu heeft iedereen ook een bevestigingsemail gekregen dat de boeking akkoord maar er niet genoeg kamers..
Voordat mensen gaan twijfelen; ik ben het niet geweest want in die periode was ik er nog niet! Ondertussen zat ik met plaatsvervangende schaamte achter de receptie. Want ondertussen liepen de gasten in en uit. Ik vind trouwens niet dat je als front office manager, je personeel een uitbrander hoort te geven waar andere collega’s bij zijn en al zeker niet waar gasten bij zijn.
Toen hij klaar was, vroeg hij of ik even mee wilde lopen naar zijn kantoor. ( owjee, we gaan toch niet dat ene doen, wat hij in gedachten heeft, wat niet mag van zijn vrouw) Maar nee, ik moest nog wat papieren ondertekenen.
Door het slechte weer ( ja, wederom heel veel regen en wind) werkte het computersysteem niet goed en hadden we een hele slechte internetverbinding.
Ik kan soms wel een klagen dat op school, het internet heel langzaam is maar hier is het echt een drama. Als het hier slecht weer is, dan werken de elektrische apparaten niet goed. In het begin dacht ik dat het een grap was maar het is echt zo.
Het lijkt hier soms wel een derdewereld land. ( aah, nee zo erg is het nou ook weer niet ;) )
S avonds hadden we nog een late check-in en dat waren hele aardige mensen. 2 koppels, van middelbare leeftijd ( ow dat had ik denk nog niet verteld, er is heerst hier een hoog driehof gehalte), ik raakte aan de praat met een van de mannen van het gezelschap en hij vroeg of ik hier uit te buurt kwam, ik verteld dat ik uit Nederland kom en dat ik hier ben voor een stage voor een periode van 3 maanden. Die man zijn ogen begonnen te stralen toen hij Nederland hoorde; hij vertelde dat hij een paar keer in Amsterdam is geweest en daar een paar wilde avonden heeft beleefd, onder andere op de wallen.
Oke, dat was typisch een gevalletje, van teveel informatie en in plaatjes denken. Hij zei er gelukkig snel achteraan, dat dat was toen hij eind 20 was. Dat scheelde wat in de beeld vorming.
Nadat de mensen weg waren moest ik Qwyneth uitleggen wat de wallen zijn. ( Qwyneth is nooit verder geweest dan Bangor, 10 kilometer van Llanberis, dus niet echt een wereldreiziger). We hebben heel de avond een beetje zitten praten, want we hadden niks te doen omdat het systeem, later helemaal plat lag.